Omdat ze niet kon slapen, was ze heel zachtjes uit de bedstede geklommen, gelukkig werden haar 2 zusjes met wie zij samen sliep er niet wakker van.

Haar vader was nog wel wakker, maar nam geen aanstonds aan haar, die was in gesprek met een gast, beetje een rare man, ze kende hem ook niet, maar vaders zaken gingen haar niet aan.

In het klompenhok deed ze haar klompen aan en haar wollen sjaal om die ze gekregen had van haar moeder, jammer want het regende, zoals gewoonlijk.

Snel liep ze naar de kade, maar ze kreeg al snel in het vizier dat de Galjoot al weg was.

De tranen die over haar wangen rolden werden vermengd met de regen, maar dat had ze totaal niet door, feit was dat hij gedaan heeft wat hij gezegd heeft, hij zou terug gaan naar Scotland.

Ian was een lange man, en dat zij hem ontmoette zette meteen haar wereld op zijn kop. Ze was allang de huwbare leeftijd voorbij, de zus die na haar geboren was, was 2 weken geleden getrouwd met Siem, Siem was een bullebak, maar dat waren al die vissers. harde mannen die altijd aan het werk waren. de vrouwen bleven thuis voor kinderen en reparatie van spullen voor het vissen.

Haar vader maakte geen haast om een man voor haar te vinden, ze had geen gebrek aan aandacht, dat ook weer niet, maar sinds ze Ian had ontmoet stond haar wereld wel een beetje op zijn  kop, vanavond had hij afscheid genomen en van vader mochten zij alleen in het huis zijn, zucht was wel heel speciaal, al deed het ook pijn, en ze bloede een beetje, ach volgende week heb ik toch mijn maanstonde. ze had hem zo graag nog even gezien en afscheid willen nemen.

Ze had wel een heel mooi cadeautje van hem gekregen, 13 lederen kaarten in een mooi fluwelen smaragd groene doek , met verwondering heeft ze de kaarten bekeken.

Hij begon wel van alles te vertellen over de kaarten, maar dat Scots was echt een rare taal voor haar, alleen de taal van de liefde , ja dat is 1 taal! en verliefd, dat was ze. Ze was nog nooit verliefd geweest, maar die rare buikkriebels dat zal wel verliefdheid zijn, bedacht ze,

Hij had beloofd dat hij terug zou komen, althans, dat begreep ze uit zijn woorden, ach ze zal vader vragen, die weet dat vast, vader weet alles.

Vader was ook een visser alleen had hij een paar Botters , daarom was hij erg bemiddeld .                                           Daardoor hadden ze een goed leven, beter als menigeen in het dorp.

Ze hoopte heel erg dat hij voor vader zou komen werken, ze werd er in ieder geval heel blij van, zou dan toch....

Op haar gemak maar doorweekt van de regen liep ze terug naar huis, vader was nog steeds op, en riep haar naar de pronkkamer waar hij aan tafel zat met die rare meneer.

Annigje, kom eens hier bulderde haar vader, ze schrok daar wel van, daar de maan al hoog stond, wist ze dat het laat was, vertel eens aan deze meneer wat er vanavond gebeurd is, ze werd een beetje rood, begon te trillen maar bleef haar vader aankijken, wat bedoeld u vader?

Nou vertel maar wat jij vanavond met Ian gedaan hebt...   eh we waren bij elkaar, maar dat mocht toch van u vader Ja en...is er verder nog wat gebeurd kind, toe spreek je uit zei haar vader dwingend. 

Kind maak je niet zo druk, zijn jullie lief voor elkaar geweest? vroeg die meneer met een zachte stem, al keek hij haar vrij doordringend aan, eh ja zei ze zacht, echt wel bang voor haar vaders reactie, mooi zei de meneer, ga je spullen maar pakken dan gaan we op huis aan, is nog een eind met de wagen.

Verschrikt keek ze haar vader aan, vader...wat bedoeld meneer? ietwat bedroefd keek vader haar aan, ga maar mee meisje met deze meneer, je gaat naar Amsterdam bij deze predikant wonen en in de nieuwe Zyds Capel werken, wees een goed meisje en maak ons trots.

Totaal in paniek keek ze haar vader aan, nee dat wil ik niet vader, wat als Ian terug komt?

Nee Annigje, die komt niet terug, je hebt een cadeau van hem gekregen, hou je daar aan vast, koester het, gebruik het en geef het door.

Totaal in verwarring pakte ze haar spullen bij elkaar, wat onderkleden en een extra paar oude klompen, en liep in de stromende regen naar de kar waar die meneer de predikant al op zat, wat of hoe het zit wist ze niet, wat ze wel wist is dat ze niet meer bij vader en moeder mocht wonen, en dat ze dit uit zal zoeken, want 1 ding kon je niet van Annigje zeggen, ze kon haar mond heel goed roeren en haar gedachten en fantasie waren talrijk aanwezig, dat zorgde ook vaak voor problemen. Ze werd ook vaak Wicce genoemd, de rare heks met het rode haar.